Vrijdag was het zover: onzen eersten test in Duitsland. Twas ni echt de bedoeling dat ge daar iets voor zou leren maar voor kheb toch nog snel ff wa gramatica opgefrist. We werden om 10u verwacht int school, er is nog wel een kleine stress situatie ontstaan in den auto, ons madam (de gps dus) had precies deed wa lastig (verkeerden dag van de maand denkik) want ze stuurde ons kompleet de verkeerde richting uit, tis te zeggen, ze liet ons ne giga omweg maken. Daardoor kwamen we net op tijd aan op school, Herr Gutmann is bij gebrek aan parkeerplaats, snel op een plaats voor gehandicapten gaan staan, hij denkt dat ze hier veel milder zijn voor buitenlanders. Vanaf volgende week ga ik het openbaar vervoer nemen, altijd ambiance op nen tram vol Helga’s en Fritzen.
We moesten weer naar dien aula gaan waar de “welcome meeting” was, we kregen dan onzen test van vier pagina’s. We kregen 1 uurke den tijd, daarna (om 11u) werden we rondgeleid in FHTW. Test was ni zo moeilijk vond ik, kben is benieuwd in welke groep ik ga zitten. Er zijn 8 niveau’s, niveau 1 is voor diegene die geen woord Duits spreken, dedie zijn op voorhand een 0 gaan vragen, da waren er een stuk of 6, kvond dat ze tenminste mochten proberen. Maandag weet ik mijn resultaat en dus ook mijn taalgroep.
Daarna dus de rondleiding in FHTW, door iedereen de Uni genoemd, ze zeggen ni Universität maar korten da af, zo een beetje zoals unif bij ons. Tblijkt toch een soort universiteit te zijn want int engels is het “University of Applied Siences” Tis wel een andere soort als Humbold maar ge kunt er dus ook masters halen. De erasmussers werden in 5 groepkes verdeeld, ik zat in groepke 3, onze gids was de voorzitter van de overkoepelende studentenvereniging van FHTW. In mijn groepke zaten enkele Fransmannen, Hongaren, Russen, Finnen en ni te vergeten: nen Hollander.
We zijn eerst naar naar het taalcentrum geweest. Daarna zijn we via nen binnenweg naar de Mensa (da zeggen ze hier tegen studentenrestaurant) gegaan, daar konden we al direct een kaart kopen met zo’n soort proton systeem da ge moet opladen, aangezien de prijzen daar vrij communistisch waren, heb ik mij daar zo’n kaartje aangeschaft en er al 10 euro laten opzetten. We zijn dan naar zo ne studentikoze gang geweest met allerlei kamerkes voor als we vragen hebben, willen relaxen,… Daarna naar de cafetaria waar onzen Hollander zijn reputatie direct eer aan deed, hij vroeg daar met zo’n typisch accent aan onze gids: “ist es heute gratis weil es unsere erste mal ist hier?” Ik vond da persoonlijk vrij grappig omdat het weer juist nen Hollander was die da vroeg. Dien Hollander was zo den typische entertainer uit de groep, iedereen is vrij stil een verlegen behalve hij, hij stelt constant vragen, maakt grappige opmerkingen, … da hebde zo in elke reisgroep of da ziede ook vaak in van die tv programma’s zoals Expeditie Robinson ofzo (de Nick vorig jaar). Ne sympathieke kerel wel, hij hanteert ook de erasmuscode (onderling de taal spreken van het gastland), kheb er dus nog zo goe als geen Nederlands mee gesproken. Na de cafetaria hebben we zo nog wa door de gangen gedwaald, kopieerapparaten bekeken, international office gezien en opt einde zijn we naar het computergebouw geweest, toch wel een eindje wandelen van die Uni. Duitsland is dan zo’n technologie land maar die pc’s in de internetruimtes vallen toch wel enorm hard tegen amai, daar waren het weer van die oude bakken, kvermoed pentium 2’s , tis al sneller dan in den internetpool van Victor Jara matoch. Dien Hollander vroeg toen we voor het computergebouw stonden of de gids ff wou stoppen zodat hij zijnen e-mail kon checken, hij zei “oh vielleicht bin ich ein bisschen brutal aber…” Het was ons laatste “station” dus da was nu wel geen probleem. De stoelen in die internetkamer waren wel erg ergonomisch!
Twas toen rond de middag en we zijn dan naar huis gegaan. Wa stak er nu onder onze ruit? Jawel een boete! Er stond geen concreet bedrag of adres op dus we hebben da is laten zien aan den Thomas (onze bevriende barman uit den Bierkeller, Matz voor de vrienden) Ze zullen die waarschijnlijk opsturen. We zijn hier wel aangemeld bij den burgerlijke stand maar Herr Gutmann zijn bolide staat wel ni op zijnen naam dus die gaat sowieso richting België en met wa chance laten ze die vallen. Matz zei dat die boetes hier nooit veel hoger dan 30 euro zijn.
In de namiddag wilden we echt wel is een uitstapke maken naar een of ander waterachtig gebied. We hadden op internet al gezocht naar een freibad (openluchtzwembad) hier in de buurt maar Herr Gutmann had ook enkele prachtige foto’s gezien van een meer vlakbij Berlijn dus da leek ons ook wel een goei optie.
We zijn dus naar de Straussee geweest, das maar een half uurke rijden van Biesdorf (gehucht in Berlijn waar wij wonen) Toen we dan in Strausberg (
http://www.strausberg.de) aangekomen waren (das het dorpje waar da meer ligt) gingen we dus op zoek naar een strandje om een pootje te baden. Nu bleek dat daar allemaal van dien typische vijveroever te zijn, waar da zelfs de eendjes met moeite in en uit het meer geraken. Er was daar ergens een uitkijkpunt met een bankske dus zijn we daar gaan zien of we van daaruit een strandje zouden zien. Gelukkig zat daar een DDR Helga die de krant aant lezen was die ons kon helpen. We vroegen haar of er daar ergens in de geburen een strandje was. Ze wees ons de goeie weg maar was ook geïnteresseerd in wie we waren, ge kent da van die madammen met te veel tijd en nood aan een goed gesprek, ze vroeg wat we studeerden, waar we vandaag kwamen e.d. Daarna begon ze uiteraard over haar kinderen, hare zoon is kapitein op nen torpedoboot uit den DDR, haren andere zoon ging nu voor dokter studeren. We hebben er dan toch op een beleefde manier kunnen voor zorgen dat we verder op konden gaan.
Da strandje aan de straussee bleek niet gratis te zijn, tkoste 2,6euro per persoon. We kregen wel waar voor ons geld, er stond daar in da meer ne gigantisch grave rijsaf. Echt één van de beste rijsaffen waar ik al van ben afgegleden. Da voetstuk dreef opt water zodat ge een soort veereffect had. Er was bovenaan watertoevoer zodat ge beter zou glijden en die ging opt einde ook naar boven dus ge vloog echt de lucht in. Ge kon ipv de rijsaf te nemen ook gewoon van dien toren springen, da was wel te zalig. Kdenk dat da van in den Ardeche geleden is dakik nog van zo’n hoogte int water ben gesprongen. Kben eerst vant tussenverdiep gesprongen en dan alle moed bij elkaar geraapt om van den hoogste te springen. Toen ik daar uiteindelijk stond, durfde ik ni zo goe meer. 2 duitse jongeskes hebben me dan getoond hoe het moest en mij wa moed ingesproken. Klinkt misschien jeanetterig dak ff ni durfde maar als ge daar boven staat, is da echt wel heel erg hoog zulle. Kheb het toch gedaan en amai da was wel serieus kicken.
Verder hebben we daar uitgebreid gezond. Er lagen daar veel Helga’s, we hebben ook wa naakt gezien, de vriendin/vrouw van de redder lag monokini te zonnen en dan een paar kleine duitserkes in hun bloot piemeltje die nu reeds goe voorzien waren van een afdakske boven hun gereedschap. Na onze strandavonturen zijn we Strausberg eventjes gaan verkennen. We zagen daar een pittabar waar ge nen dürum kon eten voor 2 euro, daar kundem zelf ni voor maken. Herr Gutmann heeft looksaus genomen en heeft zich da achteraf wel beklaagd. Er was veel te veel op en eigenlijk is hij zo gene looketer. Ik heb krautersauce genomen en awel da was wel lekker.
Enkele Fotootjes van Straussee:
Brakke in rare houding bij Straussvogel in Strausberg
DDR HelgaTerug thuis aangekomen, zijn we ff samen naar den internetraum geweest, das eigenlijk ook een ontmoetingsplaats, als ge die verlaat zegt ge altijd “tchüss” tegen heel de ruimte en iedereen antwoord dan in koor “tchüüüs” terug, echt grappig om te horen. Herr Gutmann zat daar dus aan zijne laptop en ikke aan zonen oude pc en wij babbelde af en toe tegen elkaar. Khad mijne gsm ni bij dus kwas die rap gaan halen op de kamer, de Gutmann zat met zijne rug naar mij en had ni door dakik stiekem vertrokken was. Nu bleek dat die nen helen uitleg aant doen was tegen mij terwijl dakik dus weg was, die ander mensen moeten gedacht hebben dat er aan de Gutmann een vijs los was.
Nog iets grappigs, Herr Gutmann heeft in den Bauhaus (de gamma van hier) een plakaat met “Warnung für dem Hund” gekocht. Da bordje heeft em buiten op zijn deur gehangen. Nu gisteren vroeg er dus ne fransman gemeend of dat de Gutmann echt nen hond had…
’S avonds ben ik dan maar eens aan mijn tafeltje uit den ikea begonnen, nu bleek dat ge er een kruistournevies voor nodig hebt, kheb da wel in een zakmes zitten maar da paste ni tegoei. Khad gehoopt dat da er ook zou bijzitten want ge hebt er ook nen engelse sleutel voor nodig en da zat dus wel in de verpakking. Enfin nog ff op mijnen bureau eten dus…
’S avonds gezellig nog wa duitsen tv gekeken samen met een glaasje rode wijn (herr gutmann met een pintje) en wa kaas (onzen 2de fransen avond al sinds we hier zijn) Hoewel het vrijdagavond was waren we beide echt wel choco en verlangde we naar ons bedje. We zijn vrijdag zo rond 1u gaan slapen en zaterdagochtend heb ik uitgeslapen tot 13u, Herr Gutmann zelfs tot 14.30u, dus we waren echt wel moe.
Wa wel zalig is hier is dat ik ’s nachts gene last van de warmte heb gehad, ook al is het overdag buiten meer als 30 graden. Ik slaap zelfs met nen dons. Da komt volgens mij omdat voor mijn raam van die hele grote bomen staan die er voor zorgen dat er ni veel warme zonnestralen mijn kamer kunnen opwarmen. Da zal nu wel de laatse keer zijn dak daar voordeel van heb gehad, ik kan mij ni inbeelden dat da hier nog weken aan een stuk 30 graden gaat zijn. In de winter maakt da allemaal ni zo veel uit, die Duitsers op dien BBQ vertelde ons dat het soms minder als -10 graden kan zijn in de winter. Tis maar te hopen dat da chauffageke hier goe werkt dan.
Zaterdag is onzen dag dus pas begonnen op de middag, we zijn dan eerst naar de mediamarkt geweest voor een tvkaske voor Herr Gutmann want die moest telkens uit zijn bed komen als hij van post wilde veranderen. Daarna naar Hornbach geweest, das op dezelfde parking gelegen, daar heb ik een kruistournaviezenset gekocht, da kostte maar 3 euro meer dan één enkele tounavies, kan altijd van pas komen, ist ni in Berlijn dan ist in Lier. Nog ne kleinen tip: als ge aant zien zijt voor een lampionneke en ge zien een blacklight lampionneke naast allemaal witte lampionnekes staan, dan is da precies of da blacklightlampionneke ni brandt. Kdacht da dus vaster in da socketje te draaien om is te zien wa da gaf. Da doe ik dus nooit meer, da lampke brandde dus wel degelijk, da stond dus loei loei loeiheet!!!! Kheb mij daar in Hornbach serieus verbrand aan mijne ring en middelvinger!! Kheb mij daar moeten inhouden om ni heel da kot daar bij een te roepen. Kben dan maar snel naar de tuinafdeling geweest om daar mijn vingers onder ne fontein te gaan houden. Da deed deugd en zoals ik geleerd heb in den EHBO cursus van de CM: eerst water de rest komt later!
Toen we dan thuiskwamen, heb ik weer wa opgerommeld en wa afgewassen. Daarna aant eten begonnen, Herr Gutmann is toen zijn eerste wasbeurt gaan doen. Hij was vergeten dat ge daar waspoeder voor nodig hebt. Toen hij vroeg aan een of andere matroesjka die hare was ook aant doen was of hij een beetje van haar mocht lenen, kreeg hij bot “nein” als antwoord. Hij is dan van miserie maar terug al zijne vuile was in zijn kartonne doos beginnen doen. Toen hij buiten wou gaan, kreeg die matroesjka het blijkbaar wa op haar gemoed en heeft ze hem toch een beetje poeder geleend, ze zei er wel bij dat dat den enigste keer is dat ze da zou doen en dat “nichts für nichts” is en da “alles etwas kostet”, wa zo veel betekent als “iet veur iet en niks veur niet”.
Ik was eens benieuwd hoe het met Herr Gutmann zou zijn en ben is ffkes gaan kijken in de kelder. Stond hij daar braafkes naar zijne was te zien. Hij was van plan om daar nen helen tijd te blijven bij staan omdat hij schrik had dat zijne was zou gepikt worden. Kvond da vrij grappig. Kben dan gaan koken. Nu na 10 minuutjes begon Herr Gutmann zich toch wel wa af te vragen hoe lang da nog zou duren. Hij heeft da toen gevraagd aan nen Italiaan en die wist em te zeggen dat da 60 of 70 minuten zou duren. Toen heeft Herr Gutmann toch ook maar wijselijk beslist om zijn was eventjes te verlaten.
Kheb terwijl Herr Gutmann zijne was aant doen was, heb ik mijn wokpan eens uitgetest, goei marchendies zo bleek. Kheb zo allerlei groentekes gewokt met rijst en kippenblokjes, die Indische over mij zal zich al wa meer thuis gevoeld hebben toen ze in de gang rook. Kheb mijn raam en mijn deur opengezet omdat ik geen dampkamp heb. Herr Gutmann heeft iets anders gegeten, hij had ook later ontbeten alsekik en had nog genen honger (ontbeten tis te zeggen, middaggegeten), hij verdraagt ook geen paprika’s, hij krijgt daar zure oprispingen van. Mij heeft het in ieder geval gesmaakt…
Ook zaterdagavond zijn we rustig thuis gebleven zoals de meerderheid van de erasmussers hier, er zaten er een paar in den bierkeller en een paar in de internetraum. Zondag wordt het ook rustig, ’s avonds is het filmavond in den Bierkeller, da zie ik wel volledig zitten, ze spelen “Hostage” en dien hebbik nog ni gezien. Voor de rest wordt het een rustige zondag, eerst en vooral weer heerlijk uitslapen. Herr Gutmann gaat in de namiddag naar formule 1 zien op tv, ikzelf ga dan eindelijk is mijn tafeltje in elkaar steken en mijn kot wa verder inrichten, fotokes ophangen e.d.
Ah en weer een nieuw woord: Tis misschien wel voor de hand liggend en wa belachelijk maar toch. Parkschein, we hadden het moeten weten dat da parkeerticketje was maar om een of andere domme manier dachten wij dus dat da parkeerschijf was. Toen we in Strausberg aangekomen waren stond er namelijk een verkeersbord waarop stond dat een Parkschein verplicht was. Herr Gutmann dacht dat da een parkeerschijf was en aangezien hij meer van auto’s kent als ik, geloofde ik dat. Herr Gutmann had wel geen parkeerschijf bij en wilde dus bijna binnengaan in ne winkel om te vragen of die een Parkschein verkochten. Hij heeft het uiteindelijk toch ni gedaan. Stel u voor dat ge in Lier naart Kruidvat gaat en vraagt of ge een parkeerticketje kunt kopen, die zullen raar kijken. Parkeerschijf is dus Parkscheib en parkeerticket is Parkschein, één letterke verschil dus.
Zoals ge ziet, heb ik den blog opgefleurd met enkele fotokes. Niet alleen in dit postje maar ook bij vorige postjes heb ik enkele fotokes bij gezet.
Bram de Berlin
